<html><body>The TextielMuseum used the Bauhaus&rsquo; 100-year anniversary as an opportunity to invite four artists to produce new pieces for the museum&rsquo;s collection in the TextielLab. Marijn van Kreij explored the high- and low-tech possibilities in the TextielLab to shape his ideas, which were inspired by the Bauhaus. In 1928, Gunta St&ouml;lzl wove one of her most famous tapestries, &lsquo;5 Ch&ouml;re&rsquo;. For Marijn van Kreij, this tapestry, or to be precise, reproductions of it and her design sketches, formed the basis of this collection commission. He took an existing image as his starting point and continued to work on it. &ldquo;When studying and reproducing such an image, differences naturally arise,&rdquo; he said of this approach. &ldquo;It is a form of &lsquo;editing&rsquo; someone else&rsquo;s work. Consciously or unconsciously, you leave things out or change the colours. These differences and variations create the opening or thinking space I&rsquo;m looking for. Because I took fragments from &lsquo;5 Ch&ouml;re&rsquo; and repeated them in different ways in my designs, an exercise arises that hopefully evokes the same kind of space or delay.&rdquo; </body></html>

<html><body>He used a computer to reproduce the fragments of cloth, including their irregularities. He was particularly interested in the sense of rhythm and colour in the original and the effective use of the different weaves. The fabric was also used for cushion covers, a reference to the Bauhaus ideal of eliminating the boundary between fine and applied art. Van Kreij developed a single layered fabric with 8 different wefts. He was particularly interested in the sense of rhythm and colour in the original of Gunta St&ouml;lz and the effective use of the different weaves.</body></html>

<html><body>Het TextielMuseum greep het 100-jarig jubileum van Bauhaus aan als een kans om vier kunstenaars uit te nodigen om in het TextielLab nieuwe werken te cre&euml;ren voor de museumcollectie. Marijn van Kreij onderzocht de high- en low-tech mogelijkheden van het TextielLab om zijn idee&euml;n, ge&iuml;nspireerd door Bauhaus, vorm te geven. In 1928 weefde Gunta St&ouml;lzl een van haar bekendste wandtapijten, 5 Ch&ouml;re. Voor Marijn van Kreij vormde dit tapijt &ndash; of beter gezegd, de reproducties ervan en haar ontwerpschetsen &ndash; de basis van deze opdracht. Hij nam een bestaand beeld als uitgangspunt en werkte hierop verder. Over deze aanpak zei hij: &ldquo;Bij het bestuderen en reproduceren van zo&rsquo;n beeld ontstaan vanzelf verschillen. Het is een vorm van &lsquo;bewerken&rsquo; van andermans werk.&rdquo; Bewust of onbewust laat je dingen weg of verander je kleuren. Deze verschillen en variaties cre&euml;ren de openheid of denkruimte waar ik naar op zoek ben. Doordat ik fragmenten uit 5 Ch&ouml;re nam en ze op verschillende manieren in mijn ontwerpen herhaalde, ontstaat een oefening die hopelijk dezelfde soort ruimte of vertraging oproept.&rdquo; </body></html>

<html><body>Met behulp van een computer reproduceerde hij de stoffragmenten, inclusief hun onregelmatigheden. Zijn interesse lag vooral bij het ritme en kleurgebruik in het origineel en de effectieve toepassing van verschillende weeftechnieken. De stof werd ook gebruikt voor kussenhoezen, een verwijzing naar het Bauhaus-ideaal om de grens tussen beeldende en toegepaste kunst te laten vervagen. Van Kreij ontwikkelde een enkelvoudige laag stof met acht verschillende inslagdraden. Vooral het gevoel voor ritme, kleur en de doeltreffende toepassing van verschillende weeftechnieken in St&ouml;lzls originele werk fascineerde hem.</body></html>

Marijn van Kreij

Introductie.

Gerelateerde projecten

Installation 'Untitled (Gunta Stölzl, 5 Chöre, 1928, 3 Jacquard weavings)'

Bezoekadres

Openingstijden

Contact

Ga direct naar