Na heel veel proeven op de TC2-machine met kettingen van roestvrij staal en aluminium, wordt na de zomer opgeschaald naar een grotere machine. Daarbij is de materiaalkeus op aluminium gevallen: dat is licht en sterk tegelijk, en ook iets duurzamer dan rvs. Ondertussen groeit de zorgvuldig gedocumenteerde verzameling van constructieve stalen gestaag. Voor de makersnieuwsbrief koos Peskens er samen met textielontwerper en breispecialist Yani Chuang vier uit. Stalen die niet alleen een voorbode zijn voor nieuwe geweven indoor en outdoor toepassingen, maar ook nu al een feest zijn om naar te kijken.

Gerimpeld en gelaagd

Dit weelderig geplooide exemplaar is gemaakt met een ketting van polyester monofilament en een inslag van aluminium. Door verschillende lagen te weven, die op bepaalde punten aan elkaar te verbinden en met een ingeweven trekdraad te plooien, ontstaat een structuur als een molensteenkraag. Zet die op zijn kant en het krullende object blijft uit zichzelf staan. Door de ketting te splitsen in drie, zes of zelfs twaalf lagen ontstaat een fragiel ogend weefsel dat toch draagkracht heeft. Het wordt nog steviger als je ook de ketting van aluminium maakt. Stel je voor dat je dit opschaalt naar de maat van een pilaar en zet er een aantal naast elkaar: zo ontstaan geweven bouwblokken van serieus formaat.

Plissé stengel met voet

Deze staal is geïnspireerd op het ontwerp van DRIFT voor ‘I am Storm’. Zij maakten hun wiegende pluimen – die na de zomer te zien zijn op de expositie ‘Is it alive?’ – van polyester monofilament. Maar Peskens weefde daarnaast replica’s van rvs en aluminium. Daarmee veranderen de kleur en de uitstraling drastisch en kun je het nog beter vormen. Wel goed om te weten dat aluminium een geheugen heeft: buigen en knakken kan maar één keer. Door het wijde gedeelte onderaan op te vullen met andere geweven structuren, wordt het een stevige, op zichzelf staande voet.

Honingraat

In een brainstorm met DRIFT ontstond het idee voor een honingraatstructuur. De helft van deze staal gaat van zes lagen over naar drie lagen en uiteindelijk naar één laag, en speelt met compacter of juist losser weven. Door de draden op één lijn wat harder aan te slaan, zie je een soort lint door de openstructuur heen golven. Dit is meteen een van de favorieten van Yani Chuang: “Het patroon, de vorm en de dichtheid voelen precies goed. Deze is luchtig, organisch en spreekt tot de verbeelding. Ik zie een soort room divider voor me, een speelse wand met aan de onderkant dat leuke honingraateffect.”

Damast van metaal

Tussen alle constructieve stalen door, even iets heel anders: damast dat voor een groot deel uit aluminium bestaat. Met satijnbindingen zijn met hetzelfde garen patronen aangebracht op de achtergrond. Afhankelijk van de invalshoek van het licht worden delicate bloemen en blaadjes zichtbaar. Soms zie je de ketting, soms de inslag. Daarnaast is ook gekeken in hoeverre dit materiaal met een laser bewerkt kan worden. Katoen, merinowol en polyester monofilament branden weg, het aluminium blijft achter. Je zou er de mooiste horren of raamfolie mee kunnen maken, voorzien van complete beeldverhalen en subtiele doorkijkjes.

Benieuwd naar het vervolg van dit onderzoek? Hou de website en nieuwsbrief van het TextielLab in de gaten, daar posten we meer over de ontwikkelingen op het gebied van weven met metaal. ‘I am Storm’ van DRIFT is dit najaar te zien op de tentoonstelling ‘Is it alive?’ van 14 oktober tot en met 7 april.